In Memoriam: Lou Donaldson (1926-2024)

☛   Ο σπουδαίος άλτο σαξοφωνίστας, δάσκαλος της Τζαζ και θρύλος της Blue Note, Λου Ντόναλντσον, απεβίωσε στις 9 Νοεμβρίου του 2024 σε ηλικία 98 ετών. Γεννημένος στη  Βόρεια Καρολίνα την 1η Νοεμβρίου 1926, το πρώιμο στυλ παιξίματος του Ντόναλντσον επηρεάστηκε βαθιά από τον Τσάρλι Πάρκερ, αν και σύντομα ανέπτυξε τον δικό του ξεχωριστό, soul και blues ήχο στο άλτο σαξόφωνο. Αφού υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτείων  κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ντόναλντσον μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1950 και σύντομα έκανε την εμφάνισή του στη ζωντανή τζαζ σκηνή της πόλης. Ο ιδρυτής της Blue Note , Άλφρεντ Λάιον, εντυπωσιάστηκε όταν άκουσε τον Ντόναλντσον να εμφανίζεται στο Minton's Playhouse στο Χάρλεμ και άρχισε να τον προσκαλεί στην ομάδα της Blue Note, όπου θα ήταν βασικός παίκτης σε αρκετές καθοριστικές στιγμές στην ιστορία της , καθιστώντας τον καταλύτη για πολλές από τις κατευθύνσεις που θα ακολουθούσε η δισκογραφική εταιρεία και εισάγοντας πολλούς μελλοντικούς καλλιτέχνες της Blue Note στις μπάντες του. Η πρώτη ηχογράφηση του Donaldson στις 7 Απριλίου 1952 ήταν ως sideman στο ντεμπούτο άλμπουμ του Milt Jackson με τους John Lewis, Percy Heath και Kenny Clarke (αυτή η τετράδα θα γινόταν το Modern Jazz Quartet). Τον επόμενο μήνα, ο Λάιον έφερε τον Donaldson πίσω στο στούντιο ως μέλος του Thelonious Monk Sextet για μια ακόμη εμβληματική εμφάνιση bebop. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ο Λάιον ήταν έτοιμος να δώσει στον Donaldson την πρώτη του ευκαιρία και ηγήθηκε της δικής του ηχογράφησης, για την οποία ο σαξοφωνίστας σχημάτισε ένα κουαρτέτο με τον Horace Silver (η πρώτη εμφάνιση του πιανίστα σε δίσκο της Blue Note). Το 10ιντσο LP New Faces-New Sounds: Lou Donaldson Quintet/Quartet που προέκυψε θα ξεκινούσε μια 22χρονη πορεία στην εταιρεία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Donaldson θα παρήγαγε πολλά κλασικά άλμπουμ που εκτείνονταν σε bebop, hard bop, soul jazz και jazz-funk.  Ανάμεσα στα πιο αξιομνημόνευτα άλμπουμ του Donaldson στη Blue Note, είναι το αριστούργημα της hard bop μουσικής, «Blues Walk» του 1958 , με το εντυπωσιακό ομώνυμο κομμάτι, και το Alligator Bogaloo . Το  "LOU DONALDSON QUARTET" με την σύμπραξη του οργανίστα Dr. LONNIE SMITH είχα την ευκαιρία να τους δω το 2006 στο «Ξυλουργείο» του Μύλου στη Θεσσαλονίκη .

 

Παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το βιβλίο του Καβαλιώτη αρχιτέκτονα Παντελή Ιατρουδάκη «Δυο Παναγίες»

Οι   «Δυο Παναγίες»  όσο και αν στην αρχή φαίνεται  να είναι ένα βιβλίο θρησκευτικού περιεχομένου που ταιριάζει με τις ημέρες που έρχονται , ωστόσο είναι αφιερωμένο στη παλιά πόλη της Καβάλας και είναι ένα φωτογραφικό λεύκωμα μ’ ένα σπουδαίο κείμενο που το συνοδεύει και τα δυο δια χειρός Παντελή Ιατρουδάκη. Είχαν την ευκαιρία να το παρουσιάσουν στη Θεσσαλονίκη στην έδρα του βιβλιοπωλείου Σαιξπηρικόν που είναι και ο εκδότης του , παρουσία αρκετών φίλων του βιβλίου την Παρασκευή 4 Απρίλιου 2025. Για το βιβλίο μίλησε ο συγγραφέας Κοσμάς Χαρπαντίδης και αναφέρθηκε στη προσπάθεια του Ιατρουδάκη να φωτογραφίσει τη φύση αλλά και τον οικισμό της Παναγίας και από τις δυο πλευρές , και να συνειδητοποιήσει ότι διαφορετική οικιστική ανάπτυξη έχει η ανατολική πλευρά της Χερσονήσου και διαφορετική η δυτική . Το λαχούρι όπως το περιγράφει ο γλαφυρός συγγραφέας Παντελής Ιατρουδάκης ο οποίος επιστρατεύει για να κατανοήσει την ανάπτυξη του τόπου του , τόσο τις γνώσεις του ως αρχιτέκτονα όσο και τις γνώσεις του τις ιστορικές για την παλιά πόλη της Καβάλας. Το βιβλίο είναι μια σύγχρονη αναζήτηση του πως οικοδομήθηκε αυτή η πόλη , τις περιπέτειες της μέσα στο χρόνο, τα σημαντικά της αρχιτεκτονήματα όσα διασώθηκαν και όσα δεν διασώθηκαν , είναι μια φωτογραφική αναπαράσταση της βραχώδους και μεσογειακής φύσης την οποία ο συγγραφέας  αποθεώνει , όπως επίσης και των κτισμάτων της τόσο των μεγαλοπρεπών που κυρίως βρίσκονται στη δυτική πλευρά όσο και των πιο λαϊκών και καθημερινών που βρίσκονται στην ανατολική. Η εξαίρετη θέση της Χερσονήσου της προσδίδει μια μοναδικότητα γιατί από την μια πλευρά μπορεί να βλέπει τις ακτές της περιοχής αλλά από την άλλη βλέπει την νήσο Θάσο και έχει μια θέα στη Σαμοθράκη όταν ο καιρός είναι καλός. 

 Το   βιβλίο του Παντελή Ιατρουδάκη μπορεί κανείς να το δει και σαν λεύκωμα γιατί οι φωτογραφίες τις οποίες έχει επιμεληθεί και τραβήξει ο ίδιος έχουν μια έντονη καλλιτεχνικότητα ακόμη και όταν απεικονίζουν καθημερινές εικόνες του βίου των κατοίκων , αλλά αυτή η καλλιτεχνικότητα τις ξεχωρίζει και την δίνει μια άλλη διαφορετική ποιότητα που είναι χαρακτηριστική του ύφους του. Ο Ιατρουδάκης ασχολήθηκε τόσο με το θέμα του όσο και με την φωτογράφηση της συνοικίας αρκετά χρόνια , κορφολόγησε το φωτογραφικό υλικό του , επέλεξε το αρτιότερο και αυτό παραθέτει στο βιβλίο του και παρακινεί τον αναγνώστη με την φωτογράφιση του να εισέλθει και να αποκρυπτογραφήσει το κείμενο του που επεξηγεί συχνά τις φωτογραφίες και τις φέρνει σ’ ένα συνεχή και νοερό διάλογο με το κείμενο του. Τόσο το κείμενο όσο και οι φωτογραφίες είναι αλληλένδετα δεμένα και υποστηρίζει το ένα το άλλο . Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ιδιωτική χορηγία  του Αντώνη Λαζαρίδη και της «Xenios Gate» , και είναι ένα δώρο τόσο για την γενέτειρα πόλη του Παντελή Ιατρουδάκη τη Καβάλα όσο και για τους περαστικούς τουρίστες αλλά κυρίως και για τους κατοίκους της αφού καταφέρνει να φέρει στο προσκήνιο μια άλλη Παναγία που ακόμη και οι άνθρωποι που την έχουν βιώσει θα την ανακαλύψουν μέσα από το κείμενο και τις φωτογραφίες του Ιατρουδάκη, θαρρείς για πρώτη φορά. Το βιβλίο κυκλοφορεί από την εκδόσεις «Σαιξπηρικόν» της Θεσσαλονίκης του Καβαλιώτη Γιώργου Αλισάνογλου σε μια άψογα επιμελημένη έκδοση και διατίθεται στα καλά βιβλιοπωλεία όλης της χώρας και της Καβάλας.