Louisiana Red: H ιστορία των ρυθμ εν μπλουζ (1932 - 2012)

  Louisiana Red (23 Μαρτίου 1932  - 25 Φεβρουαρίου 2012 )

Άφησε την τελευταία του πνοή  ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο στο νοσοκομείο του Ανόβερου  σε ηλικία 79 ετών. Από μικρή ηλικία ο Louisiana έμεινε ορφανός και μπήκε στα δύσκολα της ζωής, καθώς η μητέρα του πέθανε  μία εβδομάδα   μετά την γέννηση του και ο πατέρας του δολοφονήθηκε όταν ο Louisiana ήταν 8 ετών.

 

*το παρακάτω κείμενο το έγραψα  πέρυσι όταν συνάντησα για τελευταία φορά (;)  τον Louisiana…….

 

" Ένας από τους τελευταίους αυθεντικούς bluesmen  o Louisiana Red, επισκέπτεται  για άλλη μια  φορά την χώρα μας  για συναυλίες  παρά το προχωρημένο της ηλικία του . Τον αισθανόμαστε πλέον ..... « δικό»  μας άνθρωπο  ύστερα από τόσες επισκέψεις , εξάλλου εμείς τον συμπαρασταθήκαμε  στην τελευταία  περιπέτεια της υγείας του που πέρασε στη Καβάλα  πριν από μερικά χρόνια ,  και χρειάστηκε να διακομιστεί στο νοσοκομείο του πρώην  Σανατορίου.  Ο Louisiana Red αποτελεί χωρίς αμφιβολία μία από τις περισσότερο σημαντικές προσωπικότητες του μπλουζ. Κάθε χρόνο περιοδεύει ασταμάτητα από ήπειρο σε ήπειρο, τραγουδώντας τα δικά του βιώματα και ηχογραφώντας τα σε άλμπουμ υψηλών προδιαγραφών. Η μουσική του δραστηριότητα αρχίζει στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '40, όταν πιτσιρικάς παίζει φυσαρμόνικα και κιθάρα στους δρόμους για πενταροδεκάρες. Το 1948 γνωρίζει τον Muddy Waters, ο οποίος γοητεύεται από τον πεισματάρη δωδεκάχρονο ορφανό και του μαθαίνει όλα όσα ξέρει, περιθάλποντας τον σαν το πνευματικό του παιδί.  Σήμερα, ο Louisiana Red είναι ο μοναδικός μουσικός του μπλουζ που παίζει σλάιντ, όπως ακριβώς και ο Muddy. Στη δεκαετία του '50 αρχίζει να ηχογραφεί με το ψευδώνυμο Crying Red ή Playboy Fuller. Στη συνέχεια υιοθετεί το Louisiana Red, είτε λόγω της Ινδιάνικης καταγωγής του, είτε εξαιτίας της σοσιαλιστικής του ιδεολογίας και δράσης στο κίνημα των Black Muslims και του Rev.Ike, στις αρχές της δεκαετίας του '60. Ο Louisiana Red είναι ένας μοναδικός φίλος για όσους τον γνώρισαν από κοντά - και είναι πολλοί αυτοί στην Ελλάδα - και ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης των blues "

Συναυλίες που με συγκίνησαν : Ο Elton John στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού

Με ένα μόνο πιάνο και για  δυο ολόκληρες ώρες χωρίς διάλειμμα, ο Έλτον Τζον ενθουσίασε το αθηναϊκό κοινό από τη σκηνή του Ηρωδείου.  Φορώντας ένα  κόκκινο σύνολο  ο Sir Elton John   όρμησε στη σκηνή για να χαιρετίσει τους χιλιάδες θαυμαστές του που γέμισαν ασφυκτικά το κοίλο του Αρχαίου Θεάτρου . Το κλίμα ήταν σχεδόν πανηγυρικό. Αφού κάθισε στο μαύρο πιάνο του, έριξε μια ματιά στο μόνιτορ με τους τίτλους των τραγουδιών του και ξεκίνησε. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» η φωνή του ήταν αναλλοίωτη μετά από τόσα χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, τραγούδησε παρέα με το αγαπημένο του πιάνο, το οποίο μεταφέρθηκε από την Αμερική, και το κοινό δεν τον άφηνε να εγκαταλείψει τη σκηνή. Δεν έκανε καθόλου διάλειμμα και δικαιώνοντας τη φήμη του ανταπέδωσε τον ενθουσιασμό του κόσμου με τριπλό ανκόρ, στο οποίο περιέλαβε τα πιο αγαπημένα τραγούδια του. Μεταξύ αυτών και το περίφημο Candle in the wind, τραγούδι που είχε γράψει αρχικά για τη Μέριλιν Μονρό και διασκεύασε εις μνήμην της πριγκίπισσας Νταϊάνα.  Μετά το τέλος  της συναυλίας, ο Ελτον Τζον αναχώρησε με ιδιωτικό λίαρ-τζετ για το σπίτι του στη Νίκαια της Γαλλίας αφήνοντας πίσω 10.000 τυχερούς, που τον είδαν και τον άκουσαν, να διηγούνται τις όμορφες στιγμές που τους χάρισε.