«The Dreamers»: ένα συγκρότημα από την Καβάλα που θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί στην ευρωπαϊκή μουσική σκηνή

Με ξάφνιασαν ευχάριστα οι…….The  Dreamers  ένα συγκρότημα  που μετράει μερικούς μήνες  παρουσίας στην  ελληνική μουσική σκηνή και  με Καβαλιώτες μουσικούς στη σύνθεση  του .  Ειλικρινά μου άρεσε πάρα πολύ ο ήχος τους  και τα τραγούδια  τους ,  ακούγοντας το μουσικό τους  πρωτόλειο   θαρρώ πως  έβλεπα μπροστά  μου και μύριζα την ……αύρα της απίθανης   Siouxsie and the Banshees . Το συγκρότημα  είναι εφταμελές ( ζωή να ΄χουν ) και  μοιράζονται   ένα κοινό όραμα και πάθος …….να παίζουν γνήσιο  ροκ εν ρολ  όπως αυτό εκφράζεται μέσα από την απλότητα του garage rock  και την εναλλακτική indie σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου . Τα περισσότερα μέλη του συγκροτήματος είναι    φοιτητές  και  κατάγονται από τη Καβάλα  όπως ο Αλέξανδρος Κυριλλίδης  (μπάσο), ο Νίκος Μπακιρτζής  (κιθάρες, φωνητικά, μπάντζο, μαντολίνο), ο Κώστας Μπακιρτζής (πιάνο, πλήκτρα)  αμφότεροι γιοι   του Αργυρή Μπακιρτζή  των «Χειμερινών Κολυμβητών» ,   ενώ τα υπόλοιπα μέλη   είναι  ο Δημήτρης Φραντζής (κιθάρες, φωνητικά, μπάντζο, μαντολίνο), Ledion Κώστας  (τύμπανα, κρουστά), και Κώστας Κουτσουπάκης (τρομπέτα, ακορντεόν).  Θα ήθελα να σταθώ  ιδιαίτερα  στη τραγουδίστρια του συγκροτήματος τη  Τότα  Εβλαβή μια φωνή με αίσθημα και δυναμισμό , μια φωνή καθαρά  επαγγελματική και ας βρίσκεται  ακόμη στο άνθος της νεότητας της   .  Βέβαια οι  The  Dreamers  δεν κάθονται με σταυρωμένα  χέρια  βρίσκονται  on the road  πραγματοποιώντας εμφανίσεις σε διάφορα κλαμπ, φεστιβάλ (Πάικο festival , Dramaica Youth Festival)   και συγκεντρώσεις αλληλεγγύης  ανά την Ελλάδα .  Πρόσφατα   κυκλοφόρησαν και το ντεμπούτο άλμπουμ τους  με 13 τραγούδια  που ηχογραφήθηκε στη Καβάλα και έχει  τίτλο το όνομα τους .

 

21 πράγματα που δεν ξέρετε για τον B.B. King

Με μια καριέρα που μετρά πάνω απο 6 δεκαετίες, το όνομα του B.B.King έχει γίνει συνώνυμο των Blues. Έκανε γνωστό τον ήχο των Delta blues μαζί με τη δίασημη παρτενέρ του "Lucille", και είναι παντού γνωστός, ως θρύλος της Βlues μουσικής.

 Διαβάστε παρακάτω  τα 21 Πράγματα που δεν ξέρετε για τον βασιλιά των Blues:
 1. Το Β.Β. στο B.B. King σημαίνει Blues Boy, μια συντόμευση για το ψευδώνυμο που του δόθηκε όταν ήταν στο ραδιοφωνικό σταθμό Memphis. Ο Beale Street Blues Boy είχε γεννηθεί ως Riley King.

2. Το πρώτο του διεθνές single «Three O’Clock Blues», ηχογραφήθηκε στο YMCA του Memphis.

3. Υπάρχουν τουλάχιστον 40 υπογεγραμμένες κιθάρες Lucille. Δίνει αυτό το όνομα, σε οποιαδήποτε μαύρη Gibson παίζει!

4. Ο King είναι χορτοφάγος, αλλά η μουσική του έχει παίξει για αλυσίδες γρήγορου φαγητού, όπως τα McDonalds και τα Wendys.

5. Για πάρα πολλά χρόνια, είχε άδεια πιλότου ιδιωτικού αεροπλάνου, αλλά όταν έγινε 80 όμως η ασφαλιστική του ζήτησε να σταματήσει να πιλοτάρει.
6. Από το 1951 έως το 1985, ο B.B. King μετρούσε πάνω από 74 τραγούδια στα charts της R&B, αλλά μόνο δύο από αυτά τα κατάφεραν στη κορυφή: το “Three O’Clock Blues” το 1951 και το “You Don’t Know Me” το 1952.

7. Ο King άνοιγε τις συναυλίες της περιοδείας του 1969, των Rolling Stones. Επίσης συμμετέχει στο live άλμπουμ τους “Get Yer Ya-Yas Out”.

8. Το 2003, το περιοδικό Rolling Stone, κατέταξε τον B.B. King στην 3η θέση των καλύτερων κιθαριστών του κόσμου, ενώ το 2011 στην 6η.

9. Στη διάρκεια της καριέρας του, έλαβε 16 βραβεία Grammy, το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας (Presidential Medal of Freedom), τιμιτικά διπλώματα από το Yale και το Brown, τα κλειδιά των πόλεων των Utica, Νέας Υόρκης και Portland, ενώ ένα πάρκο στην Πορτογαλία πήρε το όνομά του. 

 

10. Το κοινό του άλμπουμ με τον Eric Clapton, "Riding with the King" του 2002, πούλησε πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα, και κέρδισε βραβείο Grammy.

11. Η πρώτη του κιθάρα, κόστισε 30 δολάρια. Την αγόρασε από τα Sears & Roebuck, και αναγκάστηκε να δανειστεί τα χρήματα για να την αποκτήσει.

12. Μετά τη δολοφονία του Martin Luther King Jr, ο King έπαιξε σε μια εκδήλωση, στην οποία συμμετείχε και ο Jimi Hendrix.

13. Στη διάρκεια της περιοδείας του το 1958, το λεωφορείο έπιασε φωτιά...ακριβώς δυο ημέρες αφού είχε λήξει το συμβόλαιο με την ασφαλιστική...

14. Το 1987, ήταν μέλος της δεύτερης τάξης νεοσυλλέκτων του Hall of Fame της Rock and Roll, αλλά και του Blues Foundation Hall of Fame.

15. O Β.Β. Κing ηχογράφησε πάνω από 60 άλμπουμ στη διάρκεια της καριέρας του, 18 εκ των οποίων είναι live.

16. O κιθαρίστας των blues, έκανε στροφή και στην υποκριτική. Συμμετείχε στα προγράμματα “The Cosby Show” και “Ο Πρίγκηπας του Bel-Air”, αλλά και στις κινηματογραφικές ταινίες “Spies Like Us” και “Blues Brothers 2000.”

17. Ο King παντρεύτηκε δύο φορές, και το δεύτερό του γάμο το 1958, τέλεσε ο ιερέας C.L. Franklin, πατέρας της Aretha Franklin.

18. Η μουσική του εμφανίζεται σε 53 κινηματογραφικά soundtracks.

19.   Ο θρύλος της Sun Records, Sam Philips, είναι γνωστός για τη συνεργασία του με τους Elvis, Carl Perkins, Johnny Cash και Jerry Lee Lewis, όμως δούλεψε και στις πρώτες ηχογραφήσεις του B.B. King. 
20. Στα 89 του χρόνια, δεν έχει δείξει κάτι που να μαρτυρά ότι θα αποσυρθεί από τη μουσική: «Υπάρχουν τόσα πολλά κομμάτια που θέλω ακόμα να ηχογραφήσω, τόσα πολλά πράγματα που ακόμα δεν έχω κάνει»

 21 Του είχε αποδοθεί η φράση «Περίπου 15 φορές, άκουσα σε σχέση μου τη φράση Ή εμένα ή τη Lucille». Έτσι απέκτησα 15 παιδιά από 15 γυναίκες»

 

Νίκος Τσιαμτσίκας (δημοσιογράφος και μουσικός ) « Μ' ενοχλεί αφάνταστα η αναξιοκρατία, η έλλειψη ταλέντου, το τσουβάλιασμα και η αφόρητη μετριότητα …»

O Νίκος Τσιαμτσίκας  είναι ένας  μάχιμος και  ακούραστος δημοσιογράφος (για πολλά χρόνια  μας ενημέρωνε μέσα από την συχνότητα του Alter ) , τριγυρνούσε με ένα μικρόφωνο στο χέρι σε όλες τις  λαϊκές  αγορές  του λεκανοπεδίου της Αττικής, για να κάνει αποκαλυπτικά ρεπορτάζ περί αισχροκέρδειας. Δεν δίστασε να φέρει σε δύσκολη θέση  πολλές φορές πολιτικούς, επιχειρηματίες και γενικά ανθρώπους  που  δεν του έδιναν τις απαντήσεις που ήθελε για να ενημερώσει τους πολίτες. Όταν  έκλεισε το  Alter  με τα γνωστά επακόλουθα  Νίκος Τσιαμτσίκας  χωρίς δεύτερη κουβέντα  αποφάσισε να στραφεί στην άλλη μεγάλη του αγάπη τη μουσική  , έτσι δημιούργησε τους  «Blues Report »  και άρχισε να εμφανίζεται σε  club της Αθήνας , το μουσικό στίγμα της μπάντας είναι  το rhythm & blues , αυτό στάθηκε η αιτία για να γνωριστούμε , μας ένωσε η κοινή  μας αγάπη για το νέγρικο blues  .

                            


                                        H    ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ 

Ερ:  Νίκο Τσιαμτσίκα έκτος από επαγγελματίας δημοσιογράφος είσαι και ένας ιδανικός ερμηνευτής των blues πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική ;

Απ : «Κατάγομαι από μουσικό γένος, το Σουκαίϊκο. Η μητέρα μου είναι κόρη του κορυφαίου των Σουκαίων Φώτη Σούκα. Αρα, είναι γονιδιακό το θέμα. Τώρα πως δεν έμπλεξα με δημοτική ή λαϊκή ή άλλες μουσικές επιλογές, σ’ αυτό φταίνε οι …κακές παρέες. Από παιδί άφησα τα μαλλιά μου μακριά, άκουγα ρόκ και μπλούζ και μάλλον έρεπα στο χιπισμό, ως τρόπο ζωής. Το πρώτο γκρουπάκι που έπαιξα ήταν οι  “ΑΝΩΝΥΜΟΙ” που φτιάξαμε με τον ξάδελφο μου τον Κώστα Σαγάνη στα 18, δηλαδή πριν από 30 χρόνια. Ακολούθησαν κι άλλα σχήματα στην Αθήνα, όπως οι Ηλεκτρικοί Οργανοπαίχτες για λίγο, όπου τραγούδαγα ροκ-μπλούζ. Η πιο σοβαρή επαφή με τη μουσική είναι όμως τώρα, με την μπάντα μου, με κορυφαίους μουσικούς , τον Βαγγέλη τον Μαγκλάρα στην κιθάρα, το Δημήτρη Μάλη στο μπάσο και τον κύριο Ιάκωβο Γκέλια στα τύμπανα, παίζουμε μόνο τα μπλούζ, δεν …γλυκοκοιτάζουμε άλλα μουσικά σχήματα για να κολακεύσουμε τους ακροατές. Είμαστε καθαρόαιμο hard electric Chicago Rhythm n’ Blues σχήμα. Παίζουμε για τους καλούς φίλους των blues και για κανέναν άλλο.»

Ερ: Ποιες ήταν οι πρώτες μουσικές επιρροές σου ;

 Απ: «Είπαμε ήμουν «φρικιό», άρα αρχικώς Doors, Led Zeppelin, Bad Company, Ac-dc, Janis Joplin και όλο το φάσμα των ροκ αστέρων της εποχής του ’60.» 

 

Ερ : Το ρύθμ εν μπλουζ πότε ήρθε στη ζωή σου και γιατί το ξεχώρισες από τα υπόλοιπα μουσικά ρεύματα ;

 Απ. : «Στην Αθήνα, στις αρχές του ’80 έπαιζαν πολύ μπλούζ στα μπαράκια. Όχι στα ροκ κλάμπ, Crazy Horse, Victoria κλπ. Εκεί έπαιζαν κυρίως χορευτικό δυνατό – εμπορικό ρόκ. Η φωνή μου με πήγαινε στα Blues και με έδιωχνε από το εμπορικό ρόκ, επειδή ήταν λίγο πλαστικό , γυαλιστερό , πώς να το πω, λίγο ψεύτικο. Στα Rhythm n’ Blues βεβαιώθηκα ότι …..ανήκω, ψυχή τε και σώματι, όταν πρωτοείδα στους κινηματογράφους την ταινία “Blues Brothers”. Ο Johnny Lee Hooker και ο Willie Dixon, η μουσική του Mat guitar Merphy και το Steve Crooper είχαν απ ότι φαίνεται αφήσει σπορά στο χαρακτήρα, τον τρόπο ζωής και τον εσωτερικό μου ρυθμό. Δεν θυμάμαι να έχω ξανακούσει πιο ωραίο κομμάτι από το Boom Boom με τον Hooker στο δρόμο !!!!  Βέβαια , έπειτα, ακολούθησε διαφορετική ματιά στα blues στην ιστορία τους, έπεσε αυτό που λέμε, …. πολύ μελέτη.»

Ερ: Έχει τελικά χυθεί πολύ μελάνι για τις ομοιότητες του μπλουζ με το ρεμπέτικο η δική σου γνώμη ποια είναι ;

 Απ : «Κοίτα, εγώ είδα μια προχειρότητα στο ΚΥΤΤΑΡΟ, όταν ο μακαρίτης Luisianna Red μετ’ επιτάσεως των ντόπιων μανατζαρέων, προσπαθούσε να παντρέψει τα Blues με τον Στέλιο το Βαμβακάρη και τα ρεμπέτικα. Εντάξει εντυπωσιακό είναι, πιασάρικο και ίσως αν το αποφασίσουν οι εταιρείες δίσκων και εμπορικό. Εγώ δεν ενθουσιάζομαι. Έχω δει τον θείο μου το Βασιλάρα το Σούκα να παίζει κλαρίνο μαζί με τον Ross  Daily που έπαιζε …..κάτι ινδικά . Όλα γίνονται, όλα παντρεύονται. After all, οι νότες είναι μόνο 7. Γούστα είναι αυτά. Πάντως με ενοχλεί που έγραψε κάποιος μια κοινοτυπία για τα blues και επειδή δεν υπάρχουν πολλές πηγές ή κατάλληλη παιδεία, κάποιοι άλλοι την αναπαράγουν σαν στάμπα σε μπλουζάκι και νομίζουν ότι έτσι αναγορεύονται σε ινστρούχτορες και καθοδηγητές για τις μπάντες των μπλούζ. Το καλό είναι  ότι υπάρχουν πολλές μπάντες μπλούζ, αλλά χάσαμε τα ρεμπετάδικα που είχε τρία σε κάθε τετράγωνο πριν μερικά χρόνια.»

 Ερ :Η μουσική μπορεί να αφυπνίσει τις συνειδήσεις ; 

Απ: «Η παιδεία αφυπνίζει. Η συνείδηση είναι ο ίδιος ο Θεός. Αυτή καθοδηγεί στην ουσία κάθε μας κίνηση στον καθένα ξεχωριστά σαν αποτύπωμα. Οι κατευθύνσεις αντικειμενικά, είναι δύο: Ή είσαι καλός άνθρωπος, ή ….απλώς δεν είσαι. Η μουσική εξημερώνει θηρία λένε, ε σίγουρα κάτι καλό θα προσφέρει και στον άνθρωπο…»

 Ερ : Τι σε ενοχλεί σήμερα περισσότερο στη σύγχρονη νεοελληνική αισθητική πραγματικότητα ; 

Απ: «Δεν ασχολούμαι, δεν γίνομαι ανταγωνιστικός με αυτούς που ιδρώνουν να φαίνονται. Εγώ  είχα τις ευκαιρίες μου και μάλλον επεδίωκα πάντα την διατήρηση της ιδιωτικότητας. Με ενοχλεί να μου υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να μου δώσουν, ο παππάς την εύνοια του θεού, ο πολιτικός τη θέση εργασίας, ο κακός μουσικός τη διασκέδαση. Με ενοχλεί αφάνταστα η αναξιοκρατία, η έλλειψη ταλέντου, το τσουβάλιασμα και η αφόρητη μετριότητα, η οποία όταν χειροκροτείται κιόλας επειδή είναι βολική, με ανατριχιάζει, με αηδιάζει. Ο καθένας μπορεί να χοροπηδά σαν τα αρκούδι σε κάθε ντέφι που βαράει, εγώ κλείνω τα μάτια μου και τα αυτιά μου όταν αναγκάζομαι να περνώ από αυτά τα μέρη. Εκεί που ζώ εγώ, στον μικρόκοσμο μου όπως λένε κάποιοι, η μουσική δεν είναι πλαστικά ντέφια κι ακούρδιστα τσιφτεντέλια, ποζεριές πάνω στους πάγκους με χαρβαλωμένες κιθάρες και δεκάδες πετάλια στο πάτωμα, οι φίλοι έχουν μόρφωση κι ευγένεια, οι γνωστοί νοιάζονται για τον διπλανό τους που υποφέρει, τα παιδιά μαθαίνουν να αγαπούν τη φύση και να την προστατεύουν. Η μουσική να συνοδεύει τους χτύπους της καρδιάς όχι τα… κλάξον των αυτοκινήτων…» 

Ερ: Η μοναξιά υπάρχει στη ζωή ενός καλλιτέχνη ; υπάρχουν στιγμές που την αναζητά ; 

Απ : « Δεν γνωρίζω στ’ αλήθεια, αν αποζητώ την μοναξιά. Την προτιμώ όμως από τις ανελέητα γλυκανάλατες δημόσιες σχέσεις, τις παρέες με άτομα που δε συμπαθώ ακόμη κι αν μπορούν να μου προσφέρουν υποτίθεται δουλειές ή ξέρω εγώ τι άλλο. Η ηρεμία της ψυχής, η εσωτερική ισορροπία είναι πολύ σπουδαία για να τα βασανίζεις με λάθος επιλογές συμφέροντος συνέχεια. Έχω, λόγω επαγγέλματος ζήσει τις δημόσιες σχέσεις και ξέρω ότι δεν με τιμά να είμαι «όπου γάμος και γιορτή η Βασίλω πρώτη». Δε μ’ ενδιαφέρει. Επίσης ρίχνω άκυρο αμέσως σε ανθρώπους που δεν εκτιμούν την φιλία ή την παρουσία μου. Η σύγκρουση δε με αποθαρρύνει, ούτε καν μ’ ενοχλεί. Προτιμώ να συγκρουστώ παρά να κάνω την πάπια. Γιατί, χειρότερο από τη μοναξιά, είναι να έχεις φίλους τους πάντες, όπου ανάμεσα τους –αναγκαστικά- υπάρχουν και παλιάνθρωποι. Τι ζωή είναι αυτή όπου συνυπάρχεις εθελοντικά , για χάρη δημόσιων σχέσεων, με ψεύτες, συκοφάντες, δολοπλόκους, με παλιανθρώπους;;;; »

Ερ: Ακούγοντας το παρθενική σας δισκογραφική δουλειά "Messing with the blues"(και η οποία μάλιστα έχει εξαντληθεί) παρατηρώ πως δεν είναι ένας δίσκος με καθαρόαιμο blues έχει και τις έντονες ροκ επιρροές του (Mark Knopfler, Eric Clapton, Bruce Springsteen) Μουσικά τι σε απασχολεί τώρα , και αν αυτό θα ήθελες να το μοιραστείς με το κόσμο σε κάποια δισκογραφική δουλειά…… 

Απ: «Ο δίσκος αυτός με τις επιρροές από την «ροκ ηλικία μου», ήταν ένα «ατυχές κέρασμα» από τη δισκογραφική του εργοδότη μου στο ΑΛΤΕΡ τότε, που στην επαγγελματική μου ζωή ως δημοσιογράφος, πλήρωσα πολύ ακριβά, χάνοντας μια καλή μεταγραφή στον Ant1 . Μπήκα χωρίς να το θέλω, σ ένα παιχνίδι τύπου ποδοσφαιρικού και δεν το αντιλήφθηκα εγκαίρως τότε. Ακόμη το πληρώνω. Θέλοντας πιο πολύ να αναδείξω τους φίλους μου μουσικούς, έκανα αυτή τη δουλειά που όσο καλή και ποιοτική να είναι, δεν είναι αυτό που εγώ θέλω να κάνω. Είναι κάτι σαν «μουσικώς εφηβική» αμαρτία ας πούμε. Τώρα με ενδιαφέρει να τελειοποιήσω τον ήχο της μπάντας κι αυτό αρχίζουμε να το πετυχαίνουμε επειδή, πέτυχε η χημεία, επειδή κάνουμε συχνά πρόβες, επειδή οι παίχτες είναι δυνατοί. Αν προκύψει δισκογραφία, τα βήματα θα γίνουν, όχι επιπόλαια, αλλά προσεκτικά… Εδώ είμαστε »

Ερ: Νίκο Τσιαμτσίκα ποια πράγματα σήμερα σε προσφέρουν απόλαυση στη ζωή σου ; 

Απ : «Ευτυχώς παρά τις δυσκολίες, την ανεργία τα πολλά οικονομικά προβλήματα, υπάρχουν πράγματα που βοηθάν να ξεφεύγω. Τα παιδιά μου, να παίζω μουσική μαζί τους, μια βόλτα στο νησί, να φωτογραφίζω πουλιά, να ψάχνω για πετρώματα και βεβαίως να παίζω τα Blues με την μπάντα.»

Ερ: Αν είχες τη δυνατότητα να άλλαζες κάτι από το παρελθόν σου ποιο θα ήταν αυτό ; 

Απ: «Θα έκανα περισσότερη οικονομία. Στα πάντα. Θα ήθελα να είχα φροντίσει να εξαρτώμαι όσο το δυνατόν λιγότερο από υλικά πράγματα.» 

Ερ:  Αν σου δινόταν η ευκαιρία να ανοίξετε τη συναυλία κάποιου μεγάλου καλλιτέχνη των blues , ποιος θα ήθελες να ήταν αυτός ; 

Απ:  « Θα ήθελα να βρίσκομαι δίπλα σας στο Legend’s με τον Buddy Guy, σ’ αυτή την ωραία φωτογραφία  που σας έχω δει μαζί στο club του μεγάλου αυτού καλλιτέχνη στο Chicago . Όνειρα….» 

Ερ:  Στη Ανατολική Μακεδονία και Θράκη δεν έχετε πραγματοποιήσει κάποια ζωντανή εμφάνιση να περιμένουμε κάτι προσεχώς ;

Απ : «Αν βοηθήσετε κι εσείς όλα γίνονται. Θα ήταν χαρά μας.» 

Νίκο Τσιαμτσίκα να σε ευχαριστήσω για το πολύτιμο χρόνο που διέθεσες για να συνομιλήσουμε και να ευχηθούμε κάθε επιτυχία σε σένα και το συγκρότημα σου.

Κι εγώ Στάθη σ’ ευχαριστώ  πολύ για τη συνομιλία που είχαμε 

*  O  Στάθης  Χαρπαντίδης  συνομίλησε με τον Νίκο  Τσιαμτσίκα