Συνέντευξη με τον Βρετανό συνθέτη Michael Nyman

  WHO IS WHO : Τον Michael Nyman τον κυριότερο ίσως εκπρόσωπο του Ευρωπαϊκού μινιμαλισμού, το ελληνικό κοινό τον γνώρισε μέσα από τις ταινίες του Πήτερ Γκριναγουέη με τον όποιο συνεργάστηκε αποκλειστικά ο συνθέτης . Με σπουδές πιάνου και μουσικής ιστορίας στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, ο Nyman μέχρι το 1976 είχε εγκαταλείψει τη σύνθεση και προτιμούσε για μια δεκαετία να γράφει άρθρα και βιβλία για τη μουσική. Αυτός έγραψε πρώτος τον όρο μινιμαλισμός στα μουσικά του συγγράμματα , και από τότε μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει τη δική του συμφωνική ορχήστρα, έχει γράψει μουσική για σεξοκωμωδίες και βιντεοπαιχνίδια, έχει συνεργαστεί με τον ποπ σταρ Ντέιμον Αλμπαρν από το συγκρότημα των Blur και τους Divine Comedy, αλλά και με τον φημισμένο παραγωγό Μπράιαν Ινο, ενώ έγραψε το 1994 το πιο πετυχημένο εμπορικά σάουντρακ στη Μεγάλη Βρετάνια , που πούλησε τρία εκατομμύρια αντίτυπα για την ταινία «Μαθήματα πιάνου» της Τζέιν Κάμπιον .  Τα μουσικά θέματα του Michael Nyman χαρακτηρίζονται από την εκλεπτυσμένη αίσθηση του χιούμορ , από το ανοικτό μυαλό αλλά και από την δυνατότητα προσέγγισης διαφορετικού κοινού . Αυτά τα χαρακτηριστικά τον έκαναν τον σύνθετη με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Μεγάλη Βρετανία 

                                                  Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ 

Έχετε εμφανιστεί στην Ελλάδα ποια είναι η γνώμη σας για το Ελληνικό κοινό;

- Το ελληνικό κοινό είναι θερμό, παρά πολύ φιλικό και εκδηλωτικό, επιθυμώ να επιστρέψω στην Ελλάδα γιατί μου αρέσει και θα το κάνω όποτε μπορώ , θέλω να ακούγεται η μουσική μου σε αυτήν τη χώρα όπου γεννήθηκαν οι πανανθρώπινες άξιες.

Ποια έννοια δώσατε εσείς στη λέξη «μινιμαλισμός» που πρώτος καθιερώσατε;

- Ο μινιμαλισμός είναι ένα κίνημα που εμφανίστηκε το 1968 με 1970 κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει δεχθεί επιδράσεις από την μουσική των καου μπους , τα ακούσματα της υπαίθρου , την πόπ μουσική , συνδυάζοντας και συγκεντρώνοντας διαφορετικά ειδή μουσικής σε ένα ενιαίο σύνολο. Νομίζω ότι κατάφερε να εκφράσει μια ιστορική περίοδο , σήμερα νομίζω ότι εξελίσσεται σε κάτι άλλο. ….

Νομίζετε ότι από τους Έλληνες μουσικούς υπάρχουν κάποιοι που προσεγγίζουν τον μινιμαλισμό , αλλά και τον δικός σας τρόπο έκφρασης;

- Φοβάμαι ότι δεν γνωρίζω την ελληνική μουσική , μάλλον την αγνοώ. Ίσως την επομένη φορά που θα έρθω στην Ελλάδα και παραμείνω για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα , θα φροντίσω να πληροφορηθώ για την ελληνική μουσική , και τότε θα έχω γνώμη για τις επιρροές του μινιμαλισμού στην μουσική σας .

Έχετε επαφές με άλλους Ευρωπαίους μινιμαλιστές σύνθετες;

- Ναι τους γνωρίζω , δεν έχουμε παίξει όμως ποτέ μαζί, δεν έχουμε «βασανίσει» ο ένας τον άλλον παίζοντας σε κοινά γκρουπ, ότι κάνω το κάνω μονός μου

Πιστεύετε ότι το κίνημα του Μινιμαλισμού θα έχει μέλλον;


- Οπωσδήποτε δεν γνωρίζω τι θα κάνουν οι δισκογραφικές εταιρίες και αν θα συνεχίσουν να αγκαλιάζουν το είδος αυτό, ούτε γνωρίζω πως θα αντιδράσει το κοινό , αλλά εγώ θα εξακολουθήσω να δημιουργώ μουσική τόσο αναγνωρίσιμη όσο και η σημερινή.

Θεωρείτε ως την κορυφαία στιγμή της καριέρας σας την συνεργασία σας με την Τζέιν Κάμπιον στα «Μαθήματα πιάνου»;


- Αγαπώ όλες τις δουλειές που έκανα στον κινηματογράφο και δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω καμία, όλες έχουν για μένα ανεκτίμητη συναισθηματική αξία , όσο για την Τζέιν Κάμπιον είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ βαθύτατα .

Να περιμένουμε κάποια νέα συνεργασία με τον Πήτερ Γκριναγουέη ;

- Δεν εξαρτάται αυτό βεβαία από έμενα αλλά από εκείνον , γι αυτό αυτήν την ερώτηση να την απευθύνεται σε εκείνον !!!!!


Σας ευχαριστώ για την σύντομη συνομιλία που είχαμε μαζί

- Παρακαλώ 

*Ο στάθης χαρπαντίδης συνομίλησε με τον Michael Nyman

Συνέντευξη με τον David Lynch (Human Touch)

 DAVID  LYNCH :  Δεξιοτέχνης μουσικός και σύνθετης  ( παίζει  φλάουτο , σαξόφωνο , κήμπορντς  και κρουστά )


Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ : Δεκαπέντε χρονών μαθαίνει να παίζει σαξόφωνο και λίγο αργότερα στο Λος Άντζελες ολοκληρώνει τις σπουδές του στον αυτοσχεδιασμό Jazz την σύνθεση και την αρμονία, ενώ παράλληλα παίζει σε διάφορα κλάμπς, και μεγάλες ορχήστρες στην πόλη των Αγγέλων .Το 1982 οι προσωπικές του ανησυχίες και η πηγαία του ανάγκη να γνωρίσει καινούργιους τρόπους ζωής τον φέρνουν στην Ευρώπη όπου μετά από μια περιπετειώδη εξερεύνηση φτάνει στην Ελλάδα. Σύντομα γνωρίζεται και συνεργάζεται με αξιόλογους Έλληνες μουσικούς , ενώ υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος «ΙΣΚΡΑ»μαζί με τους Τάκη Φαραζή (πιάνο. keyboards), Γιώργο Φακονά (ηλεκτρικό μπάσο) και Νίκο Τουλιάτο (κρουστά). Το 1986 κυκλοφόρησε ο πρώτος τους δίσκος New Day με συνθέσεις του ίδιου και των άλλων μελών του συγκροτήματος. Το 1988 κυκλοφόρησε ο δεύτερος τους δίσκος "Parasstasis" με συνθέσεις του ίδιου και των άλλων μελών του συγκροτήματος. Από το 1983 συμμετέχει σε φεστιβάλ και συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών όπως :Ελένη Καραίνδρου, Θάνος Μικρούτσικος , Γ Νταλάρας ,Ε Τσαλιγοπούλου, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας,  Joe Higgs, Temptations, Barry White κα. Στην συνέχεια συμμετέχει και δισκογραφεί με τους Human Touch ενώ το 1989 δημιουργεί το συγκρότημα Special Re-Quest με τον Στέφανο Λογοθέτη και την Σάντυ Πολίτη. Συνθέτουν την μουσική και γράφουν τους στίχους των τραγουδιών ο David Lynch και η Σαντυ Πολίτη. 

Τον χειμώνα του 1990 παρουσίασαν με τον Βασίλη Σούκα συνθέσεις τους στην συναυλία Ανατολή - Δύση που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής  με πρωτοβουλία του Νίκου Τουλιάτου που συμμετείχε στα κρουστά. Η συνεργασία αυτή συνέβαλε στην ανάπτυξη νέων προσωπικών στοιχείων, τα οποία χαρακτηρίζουν πλέον την μουσική του. Αυτή η καινούργια προοπτική στις μουσικές του αναζητήσεις γίνεται ορατή με την δημιουργία του συγκροτήματος ΝΟΗΣΙΣ με τους Στέφανο Λογοθέτη (drums) και Αλέξανδρο Παρασκευόπουλο (ηλεκτρικό μπάσο).Τον Σεπτέμβριο του 1995 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός δίσκος του David Lynch με τίτλο "Lit'l song" ενώ για μερικά χρόνια συνεργάστηκε συναυλιακά με την πρώην σύζυγο του Έλλη Πασπαλά . Αυτήν την εποχή περιοδεύουν ως Human Touch σε πόλεις της Ελλάδας και της Ευρώπης μαζί με τον Κύπριο πιανίστα Σταύρο Λάντσια και το Κοζανίτη μπασίστα Γιώτη Κιουρκτσόγλου .

                                             Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Αλήθεια πως αποφάσισες να έρθεις στην Ελλάδα;

Το 1982 σε ηλικία 21 χρονών αποφάσισα να αφήσω το Λος Άντζελες .Σταμάτησα από την δουλειά μου ,πούλησα το αμάξι μου ,το διαμέρισμα μου και έφυγα .Έκοψα κοντά τα μαλλιά μου για να ταξιδέψω ευκολότερα στην Ευρώπη .Δεν ήξερα που θα πήγαινα ή τι θα έκανα, απλά ταξίδευα στην Ευρώπη ,το Μαρόκο και αλλά μέρη σαν κι αυτά με την σκέψη ότι αν κάτι με «μαγνήτιζε» θα το ακολουθούσα .Έτσι όταν με ρώτησαν για πόσο καιρό θα έλειπα τους απάντησα «Από τρεις μήνες έως το υπόλοιπο της ζωής μου» . Όπως κατάλαβες ήμουν προετοιμασμένος να μην γυρίσω πίσω. Η Ελλάδα ήταν ο δέκατος ή ο ενδέκατος τόπος που πήγα , δεν ήταν στο πρόγραμμα μου να μείνω, αλλά όταν ήρθα εδώ μου φάνηκε πιο «θετικός» από τους άλλους τόπους .Ήταν ο κόσμος ,οι σχέσεις , η μουσική που με «χτύπησαν» αμέσως σαν κύμα .

Αντιμετώπισες δυσκολίες κατά την «είσοδο» σου στην Ελληνική μουσική σκηνή;

Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και για αυτό τα περιθώρια είναι λίγο «στενότερα» γεγονός που έχει τις αρνητικές πλευρές του .Από την άλλη πλευρά όμως αυτό μου επέτρεψε να πειραματιστώ. Εδώ σου επιτρέπεται να κάνεις λάθη και αυτό είναι καλό γιατί σε βοηθάει να βελτιωθείς με την προϋπόθεση ότι δεν επαναπαύεσαι στο σημείο που αρχίζεις να βαριέσαι .

Πως σχολιάζεις γενικά το επίπεδο μουσικότητας στην Ελλάδα;

Εντάξει αυτή η χώρα σε αναγκάζει να είσαι αυτοδίδακτος .Υπάρχουν βέβαια τα Ωδεία αλλά πιστεύω πως πολύ λίγα από αυτά σου μαθαίνουν να παίζεις μουσική .Ύστερα από δώδεκα χρόνια εκμάθησης ενός οργάνου , οι μαθητές δεν είναι σε θέση να «νοιώσουν» την μουσική ,είναι πολύ πειθαρχημένοι και δεν μπορούν να εκφράσουν τον εαυτό τους .Από την άλλη μεριά υπάρχει η παραδοσιακή μουσική –το δημοτικό τραγούδι και δημοτική μουσική .Εδώ υπάρχουν αυτοδίδακτοι μουσικοί από τα νησιά και τη Βόρεια Ελλάδα , οι άνθρωποι αυτοί είναι ελεύθεροι μουσικοί δεν ξέρουν πώς να μιλήσουν για την μουσική αλλά έχουν ωραία μορφή αυτοέκφρασης . Ανάμεσα σε αυτά τα δυο επίπεδα υπάρχουν και οι αυτοδίδακτοι μουσικοί που ακούνε δίσκους ,εξασκούνται ,παίζουν και αγαπούν την μουσική .Μερικοί από αυτούς μπορεί να μην είναι ταλαντούχοι αλλά υπάρχουν άλλοι που δημιουργούν με την δική τους μέθοδο .Αυτό που είναι δύσκολο για αυτούς είναι να βρεθούν όλοι μαζί .Θα έχουν όλοι την δική τους άποψη για το πώς θα πρέπει να παίζονται τα κομμάτια .


Σε ικανοποιεί σήμερα το επίπεδο των νέων μουσικών;

Το παράπονο μου από τους νέους μουσικούς που έχω συναντήσει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια είναι η έλλειψη της αυθεντικότητας που τους διακρίνει .Πιστεύουν ότι αν μιμηθείς για παράδειγμα έναν Αμερικανό σαξοφωνίστα τότε είσαι καλός , δεν δίνουν έμφαση στην αυθεντικότητα .Το να μελετάς άλλους ανθρώπους πως παίζουν δεν είναι αρκετό

Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεσαι στην Ελλάδα ποιους Έλληνες μουσικούς ξεχώρισες;

Για μένα ο Βασίλης Σούκας ήταν ένα μεγάλο κεφαλαίο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής ήταν ένας σπουδαίος κλαρινίστας .Υπάρχουν βέβαια πολλοί νέοι άνθρωποι που είναι λιγότεροι γνωστοί όπως ο Γιώργος Φακανάς και Τάκης Φαραζής που παίζουν αυθεντικά . Όσο από τραγουδιστές που μπορούν να είναι τόσο καλοί όσο και η φωνή τους είναι η Έλλη Πασπαλά (η οποία μεγάλωσε «μουσικά» στην Αμερική) , η Ελένη Τσαλιγοπούλου (που αποδίδει υπέροχα τον παραδοσιακό ήχο) , ενώ δεν θα μπορούσα να παραλείψω τον Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα.


Τι αποκόμισες από την συνεργασία σου με τον Γιώργο Νταλάρα ;

Σέβομαι τον Γιώργο Νταλάρα γνωρίζει καλά το αντικείμενο του αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ απαραίτητα με την πορεία που έχει πάρει , με το ταλέντο του θα μπορούσε να κάνει κάτι πιο αυθεντικό .Δεν λέω ότι θα έπρεπε να είναι λιγότερο εμπορικός - η εμπορικότητα δεν αποκλείει την αυθεντικότητα .Αυτό που περιμένω από έναν καλό μουσικό είναι ένα είδος αλλαγής και ανάπτυξης γιατί πρέπει να εκφράζεσαι από το πώς είναι η ζωή σου .

Εδώ θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την συνομιλία που είχαμε ,και να σου ευχηθώ ότι καλύτερο επαγγελματικά.

Και εγώ σε ευχαριστώ και ελπίζω να τα ξαναπούμε !!! 

 

 

 
* Ο Στάθης Χαρπαντίδης συνομίλησε  με τον  David Lynch

Βαγγέλης Γεροβασιλείου (γεωπόνος και οινολόγος ) : «Έχουμε να επιδείξουμε κρασιά αντάξια των καλύτερων ξένων»

Info : Λίγα χιλιόμετρα  έξω από την Θεσσαλονίκη  στις πλαγιές της Επανομής  ο γεωπόνος και οινολόγος   Βαγγέλης  Γεροβασιλείου  έχει δημιουργήσει  τους υπέροχους  γραμμικούς αμπελώνες  του  με εκλεκτές  ποικιλίες  σταφυλιών  και ένα  σύγχρονο  οικογενειακό οινοποιείο  που αποτελεί  το κρυφό καμάρι της περιοχής . Όλα τα κρασιά του  τόσο τα λευκά  όσο και τα ερυθρά  ανήκουν  στους Τοπικούς οίνους  της Επανομής  και κατά  καιρούς  έχουν αποσπάσει  πολλά διεθνή  βραβεία και διακρίσεις  λόγω της υψηλής ποιότητας  και της διαχρονικής τους  συνέπειας . Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου  ασχολήθηκε  με την οινολογία  και την αμπελουργία  λόγω της γεωργικής καταγωγής του  παίρνοντας  τα πρώτα ερεθίσματα  από τον πατέρα του  , ενώ δεν ξεχνά τις δυσκολίες  που αντιμετώπισε  στον πρώτο του τρύγο  το 1977 στο Porto-Carras  . Πιστεύει ότι η οινολογία  είναι επιστήμη  και τέχνη , ενώ το όνειρο του  είναι να δημιουργήσει  ένα κόκκινο κρασί  μεγάλων δυνατοτήτων .

                                                                                       

                             Η  ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Τι ήταν αυτό  που σας παρακίνησε  να ασχοληθείτε  με την παράγωγη του οίνου;

Ασχολήθηκα με την  οινολογία  και αμπελουργία  λόγω της γεωργικής καταγωγής μου , είμαι αγροτόπαιδο  και μεγάλωσα και ακόμη ζω  σε γεωργικό χωριό. Έτσι ότι απορίες  είχε ο πατέρας μου  θέλησα  να τις σπουδάσω και να τις βελτιώσω στη πράξη .Οι Μουστόλες  και Οινόλες  που περνάνε από τον «μπακάλη-οινοποιό»  για μένα ήθελαν ερμηνεία  στη θεωρία  και εφαρμογή  επιστημονική

Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε  στο χώρο της οινοποιίας  ποια ήταν η  μεγαλύτερη δυσκολία  που αντιμετωπίσατε  κατά την διάρκεια της πορείας  σας ;

Οι δυσκολίες  στην εφαρμογή  της Οινολογίας  ήταν ο πρώτος τρύγος  στο Porto-Carras  το 1977 λογά του  βάρους  της ευθύνης  και της απειρίας . Εκτοτε  ακόμη και στη δημιουργία  του Κτήματος  μου  οι δυσκολίες   ήταν  φυσιολογικές  εκτός  από τις εμπλοκές  με τις δημοσιές υπηρεσίες  που πολλές  φόρες είναι απρόβλεπτες !!!!!

Πως κρίνετε σήμερα το επίπεδο  των ελληνικών κρασιών  είναι ανταγωνιστικά  των αντιστοιχών  ευρωπαϊκών ;

Το ελληνικό κρασί   βρίσκεται σε καλό δρόμο  . Η βελτίωση  της ποιότητας  με προσιτές τιμές  είναι το διαβατήριο  για την διεθνή καταξίωση  του  .  Οι συγκρίσεις με τα καλά Γαλλικά κρασιά  είναι δύσκολη  , διότι μιλούμε για  διαφορετικά οικοσυστήματα  και νοοτροπίες   .Πάντως  έχουμε να επιδείξουμε  κρασιά  αντάξια  των καλύτερων ξένων .

Στην Ελλάδα  οι κυβερνήσεις  δεν έχουν προσέξει το κρασί  όπως θα έπρεπε , δεν υπάρχουν επιδοτήσεις  όπως πχ  για το  λαδί , αυτό δεν είναι άδικο  για το μέλλον του ελληνικού κρασιού;

Στην Ελλάδα  όπως σε όλα τα πράγματα η κρατική βοήθεια  μάλλον κάνει κακό , διότι επωφελούνται  συνήθως ορισμένοι. Ευτυχώς εκτός των  συνεταιρισμών  και ορισμένων  «μεγάλων» όλοι οι άλλοι προχωράνε  με τα ιδία κεφάλαια  και είναι υγιείς επιχειρήσεις .

Οι  Έλληνες  αγαπούν  το κρασί  και ποια προτιμούν  περισσότερο;

Οι Έλληνες αγαπούν   το κρασί , άλλωστε καταναλώνουμε  32 λίτρα  ανά ενήλικα τον χρόνο , ποσότητα που θεωρείτε ικανοποιητική .Απλά πιστεύω  ότι πρέπει  να πίνουμε λιγότερο  αλλά καλύτερης ποιότητας κρασί

 

Η οινοποιία είναι μια μορφή τέχνης  αφού διεγείρει  τις αισθήσεις μας  δεν συμφωνείται; 

Η οινολογία είναι επιστήμη και τέχνη

Αν αύριο διοργανώνατε μια  μεγάλη διαφημιστική καμπάνια  στο εξωτερικό  για να προβάλλεται το ελληνικό κρασί  ποιο θα ήταν το σύνθημα σας ;

Η λεκάνη της Μεσογείου  ήταν η αγκαλιά  του θεού  που με τις άριστες  εδαφο-κλιματικές  συνθήκες  επιβίωσαν  οι πρώτοι πολιτισμοί  και η άμπελος  .Πάνω σε αυτή την μοναδικότητα  πρέπει να στηριχτεί  το σύνθημα , μια και  στην εποχή μας  ο κόσμος  ενδιαφέρεται  για υγιεινά προϊόντα (οικολογικά)

Τα τελευταία χρόνια  όλο και  περισσότερα ελληνικά κρασιά  αποσπούν  διακρίσεις  σε διεθνείς διαγωνισμούς  τι σημαίνει αυτό ;

Απλώς   πιστοποιούν  την ποιοτική άνοδο  του ελληνικού κρασιού , προσοχή όμως γιατί υπάρχουν  και διαγωνισμοί  που μοιράζουν  φειδωλώς  βραβεία  έναντι κάποιου τιμήματος .

Είστε υπέρ του τελετουργικού της πόσης ;

Βεβαίως  άλλωστε το κρασί  είναι το ποτό της παρέας .

Ποιο είναι το παλαιότερο κρασί που έχετε δοκιμάσει;

Το Σαντορινιό   “ THERA” που ήταν 150 ετών !!!!!

Αν σας ζητούσαμε  να ξεχωρίσετε  τους κορυφαίους  από τους νέους οινοποιούς  της χωράς ποιους θα διαλέγατε ;

Δεν θέλω να αδικήσω  κανέναν , γιατί όλοι  κάνουν  από την πλευρά  τους  καλή δουλειά , απλώς  μερικοί  την κάνουν σωστότερα

Τι σχέδια έχετε για το μέλλον ;

Να κάνω  ένα κόκκινο κρασί μεγάλων δυνατοτήτων 

                                                                                                                                                   στάθης .χαρπαντίδης