Συνέντευξη WIM MERTENS : «Η μουσική μου θέλω να αναπτύσσεται μέσα στον ακροατή»

Με τον Wim  Mertens   συζητούσαμε , ενώ ο ίδιος προσπαθούσε να  ντυθεί  με χονδρά ρούχα  για να προστατευτεί  από την κρύα Σεπτεμβριάτικη νύχτα . Ήταν μόνος στις κουίντες  με τη συνοδό του και τον Έλληνα μάνατζερ του να βιάζεται να τον απαγάγει .Μας δέχτηκε καλοσυνάτα με ένα ήρεμο γλυκό   βλέμμα και γεμάτος άδολη παιδική αθωότητα θέλησε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας .Ήταν πρόθυμος   και πολύ ομιλητικός , μόνο που ο χρόνος πίεζε  και τους δυο μας  έτσι ώστε  να μην επεκταθούμε  σε πολλά  και να περιοριστούμε  σε μερικές κλασσικές ερωτήσεις .

                 ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ  Ο  WIM  MERTENS
 

Πριν περάσουμε στη συνέντευξη με τον διάσημο Βέλγο μουσικό  ας δούμε  πρώτα  το “who is who” του καλλιτέχνη . Ο σπουδαίος μουσικός και συγγραφέας Βιμ Μέρτενς   γεννήθηκε το 1953 στο Βέλγιο  και σπούδασε στο τμήμα κοινωνικών και πολιτικών επιστημών   του πανεπιστήμιου της Λουβέν. Μετά   την αποφοίτηση του  συνέχισε σπουδάζοντας μουσικολογία  και σε ηλικία 28 χρονών  άρχισε να ηχογραφεί  το πρώτο του άλμπουμ  με τίτλο “ For amusement  only” . O Μέρτενς  την ίδια χρονιά  το 1981  συναντά το συγκρότημα  “Soft Verdict” με τους οποίους ηχογραφεί κομμάτια κλασσικά  προσανατολισμένης μουσικής  με την συμμέτοχη του Πήτερ Γκόρντον στο σαξόφωνο .  Το δεύτερο άλμπουμ  “Vergessen”  αποτελεί ένα σημαντικό βήμα  στην εξέλιξη του ως συνθέτης  για να ακολουθούσουν  αλλά επτά ποιοτικά άλμπουμ . Η συμμετοχή του γράφοντας την μουσική  στο φιλμ του Peter Greenaway “The  Belly of  an Architect”(Η κοιλιά του Αρχιτέκτονα)  που γυρίστηκε στη Ρώμη  υπήρξε καθοριστική για την καριέρα του .Παράλληλα το συγγραφικό του ταλέντο εκδηλώνεται με το πρώτο βιβλίο που έγραψε με  τίτλο  « Αμερικανική μινιμαλιστική μουσική»    που μεταφράστηκε   στα Αγγλικά και τα ιαπωνικά  και φανερώνει  το δεύτερο μεγάλο του χάρισμα 

                                    Η  ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Τι χρώμα έχει η μουσική σας;

Όχι χρώμα .Ποιο χρώμα; (….. δείχνει ξαφνιασμένος)

Εσείς πιστεύεται ότι έχει χρώμα;

Ναι και η ερώτηση αυτή μου ήρθε αυθόρμητα !!!!

Κοιτάξτε δεν έχω  καθορισμένη  ιδέα  για το ποιο χρώμα  κυριαρχεί στα τραγούδια μου,  αλλά προσπαθώ να βρίσκομαι σε συνεχή επαφή  μαζί τους , να έχω  συνείδηση για αυτά που βγαίνουν , να συμμετέχω .Απορρίπτω κάθε  προκαθορισμένη στάση  και ιδέα για το τι πρέπει  να είναι η μουσική . Προσπαθώ να ξεχάσω τι σημαίνει «πρέπει» στη μουσική

Ξεκινάτε από το Βέλγιο , μια χώρα  η οποία  δεν φαίνεται  να έχει  ιδιαίτερη  παράδοση στη  μουσική .Τι φέρνετε  από τη χωρά σας;

Το Βέλγιο και ειδικότερα η Φλαμανδία από την οποία προέρχομαι  δεν έχουν μια οριστική  και δεδομένη παράδοση  στη μουσική  και είναι περισσότερο ένα περαστικό άγγιγμα  ότι αποκόμισα  από τη χώρα μου .Εξάλλου  δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα να εξωτερικεύσω καμιά  μουσική παράδοση .Προσπαθώ να εκφράσω πράγματα τα οποία θα με οδηγούν μακριά από την  διάθεση να περιοριστώ σε οποιαδήποτε  στενή  τοπική πραγματικότητα .

Οι περισσότεροι από εμάς σας έχουν γνωρίσει μέσα από τον κινηματογράφο  από την ταινία του Πήτερ Γκρήναγουαιη «Η κοιλία του Αρχιτέκτονα»  Αγαπάτε τον κινηματογράφο;  Και θα συνεχίσετε  να συνεργάζεστε  με επιτυχημένους σκηνοθέτες;

Βεβαίως για τον κάθε συνθέτη , για μένα τον ίδιο αποτελεί  μια διέξοδο  για την μουσική του   .Αλλά ταυτόχρονα έχω καταλήξει κυρίως τα τελευταία  χρόνια ότι με ενδιαφέρει να  αφοσιωθώ  στην καθαρή μουσική .Σε συνεργασία με το studio Crepus-cule  στο Βέλγιο  προσπαθώ να αναπτύξω την δική μου μουσική γλώσσα  σε διαφορετικές θέσεις  και σε διαφορετικές ηχογραφήσεις .Βρίσκω γι’ αυτό το λόγο  λίγο βαρετό  να αναμιγνύεις ανεξάρτητες παράγωγες  με μουσική για κινηματογράφο .Όμως νομίζω  ότι στο κοντινό μέλλον θα συνεργαστώ πάνω σε αυτό το είδος  που χρειάζεται αρκετή πειθαρχία  για να μπορέσεις να προσφέρεις μουσική

 Απ’ ότι γνωρίζω έχετε γράψει  ένα βιβλίο για την μινιμαλιστική μουσική εκθέστε μας σύντομα  τις απόψεις σας γι ’αυτό  

Το βιβλίο αυτό  το έγραψα  το 1978 !!!!

Τόσο  νωρίς;

 Ήταν η προσωπική μου μουσικολογία .Το βιβλίο αναφέρεται στους μεμονωμένους συνθέτες  της ροκ που εμφανιστήκαν  από το 1965  έως το 1975  με 1978  οι όποιοι  προσάρμοσαν τον χρόνο πολύ σχετικά  και πραγματοποίησαν  την μουσική επανάσταση  κυρίως στην Αμερική  αλλά και στην Ευρώπη  επίσης . Γιατί στην Ευρώπη υπήρχε  ένα ισχυρό κίνημα  εναντίον της Ευρωπαϊκής  αβαν-γκαρντ  μουσικής  το όποιο έπρεπε να υπερνικηθεί . Το βιβλίο μεταφράστηκε στα αγγλικά τα γαλλικά  ακόμη και στα Ιαπωνικά

Όχι όμως και στα Ελληνικά  από ότι ξέρω

Όχι στα Ελληνικά  ακόμη , αλλά μπορείτε να δείτε την Αγγλική μετάφραση  που είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πιστή

Πιστεύετε ότι η μουσική σας  προσεγγίζει ένα ευρύ κοινό ;

Δεν  ξέρω ….δεν νομίζω  εάν καταρχάς  ενδιαφέρομαι  για κάτι τέτοιο .Δεν θέλω η μουσική μου να είναι  αμέσως προσιτή. Ίσως θα ήταν καλύτερο  να μπορεί να  αναπτυχτεί ,να παίρνει λίγο καιρό  στον ακροατή  για να την πλησιάσει , να μπορεί να γίνει πλουσιότερος , θέλω να αναπτύσσεται  η μουσική  μου  όσο υπάρχει μέσα του

Νομίζω πως η μουσική σας  στην αρχή  ήταν δυσκολότερη , πιο απαιτητική  και έπειτα με την πάροδο του χρόνου  γίνεται πιο προσιτή  στο κοινό , με φωνητικά , πιο σύντομα κομμάτια …..

Κάνω διαφορετικά πράγματα διαφορετικά κομμάτια και σε διαφορετικές  προφορές  με σκοπό να εκφράσω  τον εαυτό μου και τα συναισθήματα μου .Μερικά από αυτά είναι  πιο πετυχημένα  ενώ αλλά δεν είναι .Είναι ανάλογα με τα αισθήματα  και τις κινήσεις σου  προς ένα αγαπημένο σου πρόσωπο , προς την γυναίκα σου προς τον παρτενέρ σου . Οι απόψεις πρέπει να εκφραστούν να βγει στην επιφάνεια το υλικό που βρίσκεται  κρυμμένο , να εξωτερικευθεί . Για να εντυπωσιάσεις το κάθε πρόσωπο  που εκτιμάς και αγαπάς  είναι δύσκολο , όμως το προσπαθείς .

Τι πιστεύετε  για το Ελληνικό κοινό ;

Μέχρι τώρα έχω παίξει σε  έξι η επτά  διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας ,  μ’ αρέσει το κοινό η επαφή μαζί του . Την ίδια πανομοιότυπη επαφή  είχα στην Ισπανία και την Ιταλία, βασικά πιστεύω  ότι δεν αντιμετώπισα  καθόλου προβλήματα  στην επαφή μου με το ελληνικό κοινό . Θα επιστρέψω σύντομα εξάλλου κοντά σας  σαν συνθέτης  με πλήρη  ορχήστρα  και  πρόγραμμα  .(Το 2010 ξαναείδαμε τον Βιμ Μέρτενς  στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών   είκοσι χρόνια μετά από αυτήν την συνέντευξη )

                                                                                                                                    στάθης  χαρπαντίδης

                                      κοσμάς  χαρπαντίδης