“Η Γκούτσα είναι πρωτ’ απ’ όλα ένα λαϊκό
παραλήρημα που όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια,
εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες έρχονται από παντού σ’ αυτό το φεστιβάλ για να
ξεδώσουν, να μεθύσουν, να χορέψουν, να ερωτευτούν. Δεκάδες μπάντες με χάλκινα,
τσιγγάνικες και μη, μετατρέπουν τους δρόμους ενός μικρού χωριού σε ένα αληθινό “Underground” και το φάντασμα του Κουστουρίτσα και του Μπρέγκοβιτς πλανάται στον αέρα. Παρακολουθώντας τα
όσα ηδονιστικά και εξωφρενικά συμβαίνουν στους δρόμους, αντιλαμβανόμαστε ότι
αυτή η συνάντηση χάλκινων έχει γίνει η αφορμή για να διατυπωθεί μια σέρβικη
εθνική ταυτότητα, η οποία κατασκευάστηκε, εν πολλοίς, μετά τον θάνατο του Τίτο.
Και αυτή η συνάντηση που προσελκύει τις κάμερες, είναι μια ευκαιρία για
νοσταλγούς του Μλάντιτς και του Κάραζιτς να εκφράσουν τις εθνικιστικές τους
αντιλήψεις. Η πολιτική τελειώνει, όμως, εκεί που αρχίζει το αλκοόλ και η
μουσική”.
*Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στο φεστιβάλ της Guca ( το οποίο θα μου μείνει αξέχαστο) επιμελήθηκε ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος μέσα
από την συχνότητα της Δημόσιας Τηλεόρασης . Οι «Μουσικοί του Κόσμου» ήταν μια φωτεινή εκπομπή που δυστυχώς δεν υπάρχει πια σήμερα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου